A DESMEMORIA DO SR. CARREÑO.

O pasado día 16 de Septembro, apareceu publicado na sección de cartas ó director no xornal FARO DE VIGO un escrito asinado polo Ex conselleiro da COTOP, D. Angel Mario Carreño, no que se verten unhas declaracións que ademáis de inexactas, proxectan unha sombra sobre o civismo dos veciños da Arousa que protagonizamos a inauguración popularda ponte.
Enviei unha carta o director do referido xornal, que foi publicada,en parte, nas páxinas locais.
A constestación íntegra é a que se ofrece a continuación (vai en castelán, para que a poida entender o Sr. Carreño, que é asturiano):

Sr Director de Faro de Vigo.:
Ante las inexactitudes que según el Sr. Angel Mario Carreño, ex conselleiro de la COTOP, publica ese Diario en en atículo sobre el 25 aniversario del puente de Arousa, le agradecería que en las páginas de “cartas al Director,” me permitiese comentar algunas de sus opiniones, que sin ánimo de polemizar me gustaría matizar:


D. Angel Maria Carreño tiene razón; pero no la tiene toda y además la que tiene no es de la buena (que diría un portugués)
Me explico:
Es verdad que desde el momento en que le fue transferida la obra en la primavera de 1983, estas se llevaron a cabo a un buen ritmo, acabándose en poco más de dos años.
Pero también es cierto que el día 28 de octubre de 1982 (unos días antes de la colocación de la primera piedra), el señor conselleiro, reclamaba en Madrid el traspaso de competencias para destinar los 1.500 millones de pesetas de presupuesto de la obra a carreteras. “Antes las carreteras que el puente de Arousa” (Adjunto fotocopia de la noticia aparecida en Faro de Vigo con fecha 29 de setiembre de1982).
También es verdad, que el Ministro D. Luis Ortiz, no accedió a sus peticiones y que las transferencias las hizo el primer gobierno del PSOE, cuando ya era irreversible la revocación.
También es cierto que hubo dos inauguraciones. Una oficial, fría, diría casi como una comitiva fúnebre, por la mañana y otra popular, alegre, festiva por la tarde.
La Comisión da Ponte, que me honraba presidir, insistentemente intentó llegar a un acuerdo con la Xunta para  hacer de la inauguración una verdadera fiesta popular, como lo había sido “A festa da Ponte” en 1979. Habíamos llegado a un pre-acuerdo con Susana Posse, encargada de los actos protocolarios de Presidencia de la Xunta. El presidente Fernández Albor y al matrimonio de mayor edad de Arousa cortarían la cinta y luego se haría una fiesta popular.

Dos días antes de la inauguración, la encargada de los actos nos llama, anunciándonos que la celebración se haría conforme al protocolo diseñado por la Xunta, es decir desdeñando la invitación de la Comisión y del pueblo.
La Comisión, en  una asamblea, se lo comunicó a los vecinos, que acordaron hacer una inauguración popular, con una fiesta, como había empezado su gestión.
Nadie intentó boicotear el acto oficial, a pesar de la provocación que supuso el desprecio a la invitación popular. 

Si el Sr. Carreño y el Sr. Fraga huyeron en barco, las demás autoridades regresaron por el puente sin sufrir ningún percance de lamentar. El miedo es libre y ellos sabrán por que lo han hecho.

En cuanto a los lamentables daños “causados al magnífico traje de seda estrenado para la ocasión por el presidente de Ferrovial, Rafael del Pino, regado con una botella de aguardiente” le diré lo siguiente:

Los marineros, pobres ignorantes, no saben de esas sutilezas, de la magnificencia de la seda natural. Todo lo más saben lo que es un sedal.

Segundo, el aguardiente no mancha y entre nosotros se utiliza para limpiar o desinfectar.
Y para terminar, lo más increíble es que un marinero desperdiciase una botella de aguardiente de semejante manera.
Sinceramente, Sr. Carreño: ¿No lo habrá soñado?
Atentamente:
Sito Vázquez
(Presidente de la Comisión y ex alcalde de Vilanova)

UN DRAKKAR NA TERRA DOS CARCAMANS

Hai uns mil anos a presencia de un drakkar nas augas da ría de Arousa desataba un pánico xeral. As Torres Vixía, que desde a Lanzada a Catoira, avisaban da chegada dos temidos “homes do norte” activábanse para que chegase antes a noticia a Santiago que os feroces piratas, para que lle dese tempo ó señor bispo, ás súas riquezas e ó seu séquito a resgardarse dos temidos inimigos.
Mil anos mais tarde esa presencia e sinal de festa e confraternidade. Catoira fixo de este feito unha identidade ligada as Torres de Oeste.
En todas as zonas estratéxicas, os bispos, mandaron construír torres ó longo da costa sur da ría. Ademais das de Catoira edificáronse tamén na Lanzada, en Cambados (San Sadurniño), entre Carril e Bamio (Salgueiral) e tamén na Illa de Arousa, no lugar da Torre, o carón da actual igrexa parroquial.
Estas torres non foron destruídas pola agresión que supuxo o paso do tempo. A maior parte delas desapareceron por as sucesivas levas de pedra para a construcción de moradas particulares ou templos. Só se salvaron aquelas que se atopaban en lugares de difícil acceso, como é o caso das Torres de Oeste.

O concello de Catoira, para unha maior honra da súa sonada e orixinal “Romaría Vikinga” encargoulle a construcción dunha réplica de un drakkar o noso paisano (da Ila de Arousa) e magnífico carpinteiro de ribeira, Manuel Mougán Diz.


Manuel Mougán Iglesias, fillo do patrón do ateleiro de Riasón, no momento de lanzar o terra un cabo. (Fotogrfía tomada do Faro de Vigo) Durante unha semana deste mes de maio, os medios de comunicación da nosa comunidade difundiron e valoraron moi positivamente o feito e o fermoso feitío da embarcación.

Na páxina web da embaixada de Dinamarca aparece un traballo loando o bo facer dos carpinteiros deste pequeno estaleiro.
O concello de Catoira, na súa magnífica e sempre actualizada páxina web, tamén fai unha abondosa referencia, que copiamos a continuación.


O embaixador de Dinamarca e o alcalde presiden a botadura do drakkar Frederikssund
22.05.2008
O acto espertou grande expectación tanto en Catoira como na Illa de Arousa. Todo o mundo coincidiu en destacar a grande beleza da nova embarcación.
Centenares de persoas presenciaron onte o acto de botadura e presentación do
barco viquingo "Frederikssund", que partiu dos estaleiros Mougán Díaz, na veciña localidade de Illa de Arousa, para chegar ás Torres de Oeste, en Catoira, ás sete da tarde. O acto estivo presidido polo alcalde de Catoira, Alberto García, o embaixador de Dinamarca en España, Niels Pultz e o chanceler da embaixada española en Dinamarca, Eduardo Morales, que realizaron o percorrido no barco pola ría acompañados de representantes da corporación municipal, o cónsul da embaixada danesa en España e un grupo de viquingos.
En 1993 construíuse en Catoira o drakkar Torres de Oeste, unha réplica do Skuldelev 5. Entón supuxo un importante estímulo para a Romaría Vikinga a incorporación desta embarción á flota que cada primeiro domingo de agosto participa na dramatización do "Desembarco Viquingo". Un elemento que contribuíu, sen dúbida, a que en 2002 a festa fose declarada de Interese Turístico Internacional.
Onte presentouse o novo barco que incrementará a escuadra viquinga: o "Frederikssund". O Goberno Municipal de Catoira e todos os veciños séntense moi orgullosos da longa amizade que os une con este municipio danés. Tras moitos anos de frutíferos contactos e intercambios culturais, que culminaron en 1997 coa sinatura da irmandade, considerouse que esta era unha magnífica oportunidade para renderlles unha pequena homenaxe bautizando esta nova embarcación co nome deste pobo irmán.
O drakkar Frederikssund é unha adaptación do Gokstad, un dos drakkar de
maiores dimensións atopados no fiordo de Roskilde (Dinamarca). Era unha embarcación do século XI que foi descuberta en 1880 e da que se fixeron numerosas réplicas. A primeira reprodución utilizouse para realizar unha travesía polo Atlántico dende Noruega ata a exposición universal de Chicago de 1893. En setembro de 2003 o alcalde de Catoira, Alberto García, viaxou ao país nórdico acompañado de Manuel Díaz, o carpinteiro catoirense que dirixiu a construción do Torres de Oeste dez anos antes, para coñecer as novas técnicas de construción de barcos viquingos e para conseguir os planos do Gokstad.
Ante as dificultades técnicas que supoñía o deseño orixinal do Gokstad, o Concello optou por adaptar a réplica ás esixencias establecidas pola actual normativa. O resultado é un barco viquingo con personalidade propia, de 20 metros de eslora, 2,9 de manga e un puntal de 1,25 m.
No pleno ordinario celebrado o 28 de abril de 2007 no Concello de Catoira acordábase por unanimidade adxudicar á empresa de Manuel Mougán Diz, da Illa de Arousa, a construción da nova embarcación viquinga cun presuposto de 89.610 euros.
O casco do barco construíuse en madeira, de acordo coas técnicas clásicasde carpintaría de ribeira. As tracas do forro solapáronse en tingladillo. A embarcación está amplamente reforzada con 20 cadernas. Para a estrutura utilizouse madeira de carballo maciza. O piso, forro dos costados e bancos están construídos en piñeiro do país. Para a tapa regala, o codaste e a roda empregouse madeira de teca.
A embarcación está propulsada por unha combinación de vela e remo. Dispón
dun total de 28 remos (14 por banda), como propulsión principal, e unha vela maior, de 7,8 por 7,5m, e sección rectangular como propulsión auxiliar. A vela ápoiase nun mastro de 9,8 m e leva rotulado o logotipo da Romaría Vikinga.
Un dos elementos máis característicos do Frederikssund é o mascarónde proa. A cabeza é unha réplica dunha talla atopada no interior do barco Oseberg. Esta embarcación do século IX achouse en Noruega en 1904. Foi utilizada como nave durante moitos anos antes de que rematase como tumba dunha importante muller viquinga.
As figuras de animais son motivos ornamentais habituais nas embarcaciónsviquingas. A popa do Frederikssund foi esculpida dunha forma similar á do barco Oseberg, en forma de espiral, rematando cunha cabeza de serpe. Para a decoración dos 30 escudos que equipan a nave utilizáronse diferentes motivos celtas.

Máis novas

Concello de Catoira - info@catoira.esConcello, 6 - 36612 - Catoira (Pontevedra)Tel.: 986 546 014 - Fax: 986 546 217