FLORA (E FAUNA) INTERMAREAL EN CARREIRON

O PARQUE




O Parque Natural de Carreirón ubícase no S.O. da Illa de Arousa, formando unha península unida o resto da Illa por o vao das Salinas.


Forma parte do complexo intermareal da desembocadura do río Umia


Trátase dunha zona humida protexida polo Convenio Ramsar incluída na Rede Natura da Unión Europea.
















Sobre este Parque Natural fixéronse varios traballos interesanates , dous deles foron galardonados:

O primeiro deles foi realizado por un colectivo de profesores do Colexio

Público de Primaria da Illa de Arousa arredor de 1990, que obtivo o segundo premio da Fundación Rodríguez de la Fuente.

O segundo feito mais recentemente por profesores e alunos do Instituto de Ensino Medio de Vilanova de Arousa, baixo a dirección de un arousán e amigo, Vicente Poza, que conseguiu o premio Voz Natura no ano 1998. (Para unha maior información sobre este parque existen varias webs, destacando por a información contrastada a do Instituto de Vilanova de Arousa: usuarios.lycos.es/carcamans/


A FAUNA:

Este Complexo intermareal ten unha especial importancia pola singularidade e diversidade da súa fauna aviar e piscícola, facilitada por a mistura das augas doces do río Umia coas de baixa salinidade da ría de Arousa debilitada esta polas aportacións do río Ulla e polo empuxe mareal do océano Atlántico, constituíndo un espacio practicamente único, que facilita a supervivencia de especies pouco coñecidas ou pouco extendidas.



FAUNA AVIAR

A ensenada que cerran a illa de Arousa e a península do Grove acolle durante o inverno o pe de 15.000 aves marinas e comúns da zona: Paíños, mascatos, Araos (común e dos cons) , corvos mariños (real e cristado), garzas e garzotas, espátulas, alabancos (real e parrulo pentumeiro) mergo común e mergotrullo, miñatos (común e lagarteiro), paspallás, píllaras (real e papuda), píldoras (cincenta, dourada e raiada), pilros (bulebule, groso, curlivico), pilriños, biluricos ( común e bailón) , liorteiros, mazaricos (curlí ou real e galego), agullas colipintas, becacinas, papamerdas (palanquín e real), gaivotas (escura e chorona), gaivotóns, carráns (cristado e común), pirrís, pombos, rulas, cucos, coruxas, mouchos, avenoiteiras, vencellos, martiños peixeiros, bubelas, petos, cotovías, labercas, anduriñas, picas dos prados, lavandeiras (branca, real e parda), azulentas, picaxuncos, lirios marelos, papuxas (común, das amoras, dos montes), picafollas, papamoscas negro, chascos, xílgaros, verderolos, pardillos, xirins, gorrións (orelleiro e pardal), estorniños (pinto e negro), pedreiros, curroxos, paporoibos, merlos, tordos, ferreiriños (bacachís, común e abelleiro), carrizos, escribideiras, pegas rabilongas, corvos (carnazal e viaraz), etc.

PARQUE DE CARREIRON

O suroeste da Illa de Arousa conforma unha península, que se coñece co nome de Carreirón (Parque natural de Carreirón).

Esta península consolidada por media ducia de grandes cons que provocaron a formación de dunas que posteriormente se cubriron de vexetación, creando un humidal con unha rica flora intermareal, recoñecida internacionalmente no Plan RAMSAR.

Na presente fotografía podemos ver o sempre suxerente esquelete de un barco varado sobre a variada vexetación que na mallante da pleamar é mariña, para converterse en terrestre no devalar da marea.

Sobre este espacio natural realizáronse dous interesantísimos traballos:
O primeiro a principios dos anos noventa realizado por profesores do Colexio Público de Torre-Illa, que foi galardonado co Premio Ródríguez de la Fuente.
O segundo realizado por profesores do IES de Vilanova de Arousa, baixo a dirección do Arousán Vicente Poza, que gañou o primeiro premio Voz Natura 1998

CONXUNTOS ROCHOSOS

Inicio rochoso da punta Barbafeita conformada por dous tipos de granito de cores gris-ocre e vermello

VISTAS CON ENCANTO

Area de Secada

Punta Cabalo onde se encontra o Faro cerra polo norte a praia ensenada da Área da Secada. Esta praia orietada ó poente e unha das máis apreciadas por a vexetación de piñeiros que cobren as dunas domesticadas pola acción humana (ainda fican dunas activas) e pola profundidade que alcanzan as augas. A ensenada cérrase polo sur coa punta Barbafeita, onde se encontra o "Con de Tres Pes". Durante trinta anos nesta praia ubicouse o CINA (Centro Internacional de Navegación a Vela)