lunes, 22 de febrero de 2010

RAMÓN NIETO OTERO, PREMIO POESÍA PÉREZ PARALLÉ


.
O sábado de Piñata, no xa tradicional desfile de carrozas, vin ós pais de Ramón carecterizados de gheisas con moita gracia. Entonces lembreime que tiña unha páxina felicitándoo polo Premio Nacional de Poesía que lle foi outorgado o pasado outono e que por non dispoñer de unha fotografía que pensaba pedirlle á nai, non tiña subido a páxina á rede.
Agora fun a fecebook, onde se encontra " de todo" e fíxenme con unha foto de Ramón, que é a que preside esta entrada.
Na Arousa estamos moi orgullosos dos teus éxitos que os facemos nosos.
Os meus parabéns e os de todos os que tiveron o pracer de ser teus profesores.
Xente coma tí contribuien a levantar a autoestima dos que nos sentimos arousáns.
Tamén quería aproveitar a ocasión para felicitar e agradecer a Susana Sánchez Aríns, o seu traballo na revista da Asociación Cultural Dorna


Ramón Nieto Otero gaña a XXII edición do Premio

NOVEMBRO 7, 2009

Onte pola noite reuniuse o xurado da XXII edición do Premio Nacional de Poesía Pérez Parallé e resolveu outorgar o galardón deste ano ao libro titulado A estación única dunha illa, presentado baixo o pseudónimo “Glas-Ao”.

Aberta a plica, resultou ser da autoría de Ramón Nieto Otero, escritor nado na na Illa de Arousa en 1975.
Licenciado en filoloxía inglesa, fixo o último ano da carreira cunha beca Erasmus na Universidade Libre de Bruxelas e, dende aquela, reside na capital belga dedicado ao ensino da lingua inglesa.

Ten estudos de música clásica e jazz e é un afeizoado á cultura mariñeira, practicando no mar de arousa a navegación en dorna.

Malia a distancia que o separa da terra, o autor prometeu facer todo o posíbel por estar presente na entrega do premio que terá lugar o próximo sábado 21 de novembro na sede do Círculo Mercantil e Industrial-Unidade de Fene.

O xurado, integrado polo poeta e artista plástico Baldo Ramos, Carmen Bar, exdirectora da biblioteca de Narón e Susana Sánchez Aríns, gañadora da XXI edición do premio, mencionou especialmente a alta calidade xeral das obras presentadas, destacando particularmenta as tituladas O xardín de inverno e outras augas e Noites na casa do pai.

13 comentarios:

Anónimo dijo...

Non sei si na Arousa estamos orgullosos ou non dos seus éxitos. Para empezar, eu souben do premio polo blog de Pepe.

http://ilhadeorjais.blogspot.com/2009/11/n-74-geracao-pos-ponte.html

Dende o Concello, ou máis concretamente dende a área de cultura, que eu saiba, non se fixo nada para sumarse ao éxito de Ramón. Que menos que un recoñecemento público. O rexedor ten motivos máis que suficientes para unha homenaxe.

A mellor homenaxe, e o mellor pracer, de seguro que é ler a obra. Por en valor a esta xente é unha obriga que non pode esperar máis. Neste blog vimos homenaxes a deportistas, artistas e outras xentes da Arousa que teñen destacado en distintos campos. Está ben, iso hónrache, máis tamén é necesario recordarlle a quen nos goberna que teñen a obriga de facelo eles.

sito vazquez dijo...

Estou totalmente de acordo coas túas consideracións. De todas formas púxenme en contacto co Concello e comunicáronme que estaban vendo de poder contar con Ramón para un acto no día das Letras Galegas. De non ser posible teñen previsto facerlle un recoñecemento para o verán.
Si resulta ser certo haberá que creelo

Anónimo dijo...

Seguro que vai ser certo. Alégrome moito. Estes son o tipo de recoñecementos públicos que se precisan. Debemos fixarnos nos bos exemplos, que tamén os hai.

José Luís do Pico Orjais dijo...

Caros:
Desde já obrigado Sito pelo teu comentário no meu post. Sei que te alegras pela minha paternidade, só aguardo a que conheças a Dália. Vem-te por Rianjo que não fica tão longe.
Com respeito ao de Ramón e tantos outros é cousa de espanto. Sabeis que eu sou muito crítico com a ponte e continuo a pensar que para a Arousa foi uma perda de valor e um ato antinatural irreparável, mas o certo é que há uma geração pós-ponte dum valor extraordinário. Eu tento estar ao dia da grande quantidade de artistas que está a ver na Arousa mas resulta impossível para mim. É de justiça por o foco em todos eles e recuperar a memória dos artistas pioneiros que todos temos na memória como o poeta popular Juanito do Nicho, pintores como o mudo, músicos como o Sr Colão e o genial acordeonista Rogélio o Coxo, etc.

sito vazquez dijo...

Para Na arousa:
Entereime que o Alcalde xa felicitou, no seu momento, a Ramón.

Anónimo dijo...

Está ben, pero un pouquiño máis de énfase non estaría mal.

Unknown dijo...

Perdón por la lengua que usaré. Me conocéis y sabéis que siempre pido que uséis el gallego en nuestras conversaciones, pero, infortunadamente, NO SE ESCRIBIRLO.
El premio de Ramón es un orgullo para Arousa. Un gran orgullo. Y un orgullo y una alegría para sus amigos. El que fuese inédito hasta la fecha radica más en su autoexigencia y su modestia (dos rasgos que comparte con otros grandes poetas) que en su valor. Estamos ansiosos de tener su poemario en nuestras manos, seguros de que superará las expectativas.
Enhorabuena al poeta y a sus paisamos.
Maria Eugenia/Barcelona

sito vazquez dijo...

M.Eugenia, ha sido una alegría muy grande para mí, tener noticias vuestras. Tengo algo preparado sobre tu familia y su relación con Arousa, los escritos de tu padre, etc.
Si me facilitas tu correo te precisaré algo más.
Un biquiño.

Unknown dijo...

Querido Sito,
perdona la tardanza, pero acabo de volver de Italia (unos días de trabajo con mi editorial).
mi correo es:

efrutosmon@yahoo.es

Y me quedo bien intrigada y agradablemente sorprendida de que prepares algo sobre la familia madrileña de Arousa (aunque nos hemos autonominado "arousanos de elección", como sabéis).

Volviendo a Ramón, un orgullo para Arousa, seguro que en verano, con ocasión de su presencia en su casa y en su tierra, entre los suyos, se le podrá expresar ese orgullo y esa alegría por un premio importante al inicio de una carrera poética. Y, desde luego, ansia por tener el poemario en las manos para saborearlo.

Y un biquiño tamén para ti y Mari Carmen.
Maria Eugenia

mariano dijo...

Ramón ya era grande antes del premio.Y culto.En 2005, a propósito de mi exposición de dibujos de la Illa tuve la suerte de contar con su colaboración, junto al escritor catalán Juliá de Jodar(este ya consagrado).Entre ambos subrayaron poéticamente cada cuadro en un ejercicio bilingüe inolvidable.Mi enhorabuena a Ramón, al que espero leer pronto,y un gran abrazo para el amigo Xito Vazquez desde Ávila.

sito vazquez dijo...

Hola ,Mariano,¡Que alegría saber de tí!.Tú, tan abierto, no te veo rodeado de murallas medievales. Aunque, personalmente pienso, que cuanto más abierto es uno menos espacio ocupa.
Medio me insinuaron en el ayuntamiento que podría organizar la conmemoración de las bodas de plata del puente ¿que te voy a decir a tí de este matrimonio de conveniencia entre la isla y la península? Pero las conmemoraciones sirven para poner de manifiesto lo que se ganó y lo que se perdió o este es mi propósito. De realizarse gustaría contar contigo. A Mª Eugenia ya le contesto por correo aparte.

Unknown dijo...

Gracias de nuevo Sito. Y esa conmemoración (en ciernes) de las bodas de plata do Ponte, contigo al timoón promete.
Por descontado que puedes contar con Mariano, con Elena y conmigo para lo que haga falta. Incondicionalmente.
Mariano te escribirá también personalmente, como ya hizo el otro día: anda de vacaciones por el Sur para aliviar los estragos de un larguísimo invierno entre nieves.
Sigamos escribiéndonos!
Un abrazo bien fuerte.
Maria Eugenia

helassia dijo...

Caros arousanos: faltaba la tercera Frutos y aquí está. Efectivamente, es una alegría y un privilegio tener entre nosotros a un poeta premiado. Hemos compartido algunas tardes lluviosas bruselenses hablando de este libro y de tantas cosas. Será un placer participar en un homenaje a Ramón si llegamos a tiempo este verano. Entretanto, os envío a todos un cariñoso saludo.
Elena, Bruselas.