viernes, 18 de septiembre de 2009

GRATUIDADE LIBROS DE TEXTO



O pai de Mélodi (así se pronuncia) é pobre oficialmente, pois a súa declaración da renda como mariñeiro e baixa. Malia ten dous coches de alta gama, un chalet de pedra con unha gran horta e todos sabemos que os peixes que pesca véndense no mercado negro. Mélodi vai a unha escola privada de monxas, este ano recibirá 180 euros para axuda na compra dos libros de texto.

Monchiño é o fillo de Ramón. Ramón ten unha batea e a súa muller é mariscadora. Según as estimacións da Xunta, conforme a súa declaración da renda, é rico. Monchiño vai á escola Pública.
Ramón ten que pagar a hipoteca da batea,a hipoteca da casa, a hipoteca do coche e tamén os libros de texto de Monchiño.

Son casos reais. Pero podo por moitos exemplos semellantes.

O escrito que segue foi sacado da plataforma para a gratuidade dos libros de texto:

GRATUIDADE DOS LIBROS DE TEXTO POR EMPRÉSTITO

Cada 4 anos as familias mercanban os libros de texto para os seus fillos na librería que eles elixían e pagaban cun cheque que lle entregaba a Consellería.
Eses libros eran utilizados por 4 alumnos ao longo de 4 anos consecutivos. Os nenos usaban cada curso escolar os libros en empréstito e os devolvían ao centro unha vez rematado o curso.
Os alumnos tiñan a responsabilidade de coidar os libros de texto. De non devolvelos en bo estado as súas familias debían abonar o custo total dos libros.
Os libros eran renovados cada 4 anos.
Se un alumno suspendía unha asignatura, o centro prestáballe o libro durante o verán, co compromiso de que o devolvería en setembro en bo estado.

PROS DA GRATUIDADE POR EMPRÉSTITO

É SOLIDARIA
Cada 4 alumnos comparte os mesmos libros de texto en cursos consecutivos.
FOMENTA O RESPECTO HACIA OS BENS COMÚNS, OS BEN PÚBLICOS
Os nenos se esforzan en coidar os libros porque saben que outros nenos os van a usar ao ano seguinte.
CONTRIBÚE Á SUSTENTABILIDADE DO MEDIOAMBIENTE
Os libros recíclanse durante 4 cursos consecutivos. Nin se esquecen nos andeis, nin se queiman en San Xoán.
É MENOS GRAVOSA PARA A ADMINISTRACIÓN
O feito de que os libros se compartan durante 4 cursos escolares consecutivos supón que non hai que mercar un paquete de libros por alumno senón un paquete por cada 4 alumnos. Polo que o custo dos libros para todo o alumnado galego en situación de empréstito por ano equivalería ao custo de dar en propiedade os libros a tan só un 25 % dos nenos.


9 comentarios:

Anónimo dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Anónimo dijo...

Uf, Sito, tanta demagoxia xunta fai que un non sepa por donde empezar. Ben, ímola indo, o sempiterno anticlericalismo, coma o "Rexona", non te abandona.
A nai de Mélodi, votante do PSOE como a maioría na Illa, seguro que "sae" cada ano elixidas cun contrato de 6 meses para mal barrer as rúas (seguro que na do Con do Moucho non tanto) da Illa, xa que ao non ter ingresos, a unidade familiar puntúa máis ca aqueles que cobran por nómina e, mesmo coma os pais de Monchiño, que tampouco cobran por nómina pero sí recorren as gasoliñeiras da comarca e tendas de efectos navais e similares para pedir facturas infladas de gastos, especialmente de gasolina e gasoil para desgravar/defraudar á facenda (que non me esqueza, nin que decir ten que os novos compradores de vivenda non se beneficiarán das deduccións por adquisición da idem que ides a suprimir os socialistas).
Agora van a subirlle o IVE (2 puntos) tanto a un pai coma ao outro, pero a capacidade adquisitiva é diferente, ainda que para o gurú ZP "es una petición a los españoles de un pequeño esfuerzo fiscal". Claro, hai que pagar a desfeita na que nos ten metido.
Mesmo a deducción dos 400€ que vai a suprimir beneficiaba tanto a un pobre rasteiro como a algún como ao señor Botín, a algunha empresaria hosteleira, ou a algún magnate bateeiro que ocupa posto na executiva socialista.
Dos libros hei de falar outro día e, ainda que concordo en parte co que dis, terei que facer algunha matización.
Por certo, unha pregunta ¿ti suprimirías a ensinanza concertada?, ¿suprimirías o concerto cas monxas da gardería? Estaría ben sabelo.

Na Arousa dijo...

Recomendado

http://www.vieiros.com/open/amosar/851/propiedade-e-emprestimo-som-questom-de-valores

sito vazquez dijo...

Pepito:
Recoñezo que hai unha certa dose de demagoxia no escrito que comentas, pois dous casos non son suficientes para sacar conclusións.
Os argumentos aportados pola Plataforma para a gratuidade dos libros de texto son asoballantes. Aí quería chegar.

Hai un refrán castelán que di:"del cielo abajo cada uno vive de su trabajo".
Hai moita xente que vive para entreter ou mitigarlle os medos os demais: uns son artistas, outros son psicólogos, outros son sacerdotes. É a súa profesión, de iso viven e entreteñen os seus seguidores. Non teño nada contra eles. Eu son antenada.
Vouche facer outra concesión. Son anti-dogmático. Non me gustan aquelas persoas que fan das súas crenzas unha verdade universal e lla queren impor os demais, con argumentos de tanto peso coma os de que sempre foi así, é unha tradición, ou é parte da nosa idiosincrasia.
Tampouco estou en contra de quen queira mandar os seus fillos a escola privada o poida facer libremente. Estou en contra de que os impostos que pagamos todos vaian en detrimento de uns servizo públicos de calidade para favorecer a privilexiados ou arribistas. Quero un ensino e unha sanidade pública de calidade, que non desmereza da privada.
En canto a miña postura de cara a actual situación económica , remítote o meu blog "atalaya de Arousa" onde podes ver que a miña postura non concorda coa política do goberno e moito menos coa dunha oposición que non dí, que non ten ou non quere ofertar propostas alternativas.

Por certo a nai de Mélodí non é da Arousa (da Illa). Conduce un todo terreno pequeno e moi caro e en lugar de barrer as rúas vai xogar ó bingo, que lle resuta mais rentable , pois ten "moita sorte" e xa leva tirado moitos premios, que xustifican a súa riqueza.

sito vazquez dijo...

Na Arousa:
Interesante a páxina que me propós.
Había que engadir que se investise en soportes dixitais e que as computadoras ocupasen o lugar privilexiado que teñen hoxe os libros de texto no ensino

Na Arousa dijo...

E por suposto equipados con software libre e de código aberto. Gnu/Linux. Eu uso a distro ubuntu 9.04. Teño a sorte de contar cun veciño informático que me resolveu algún problema cando me quedei trancado. Este software permite por exemplo que teñamos todo tipo de programas e aplicacións en galego. Que eu saiba, non son ningún experto, na Galiza hai varios proxectos de SO, quizá os máis coñecidos ou os máis accesibles para usuarios domésticos como penso que é o noso caso, son o Galinux e o Trisquel, dous Sistemas Operativos totalmente en Galego baseados en Ubuntu. Podédelos atopar en mancomún.org, apurade antes de que a xunta de frijolito a peche, e o TrisqueL é da Universidade de Vigo, non lembro o enlace, anda, googleade un pouco.

Hai un artigo, ou declaración de principios, do Richard Stallman no que explica porqué no ensino só se debería empregar software libre. Tentei colalo no comentario pero pásome dos caracteres. Farei un resumo e poñerei un enlace a ver si así colle.

http://www.carlosleopoldo.com/post/por-que-las-escuelas-deberian-usar-exclusivamente-software-libre/

Por Richard Stallman.

Le da a los usuarios la libertad de controlar sus propias computadoras (con el software privativo la computadora hace lo que el propietario del software quiere que haga, no lo que usted desea). Estas razones son tan aplicables para las escuelas como para cualquier persona.

No obstante, hay razones especiales cuando se trata de las escuelas.

El software libre supone un ahorro de costes para las escuelas. Incluso en los países más ricos, las escuelas andan escasas de dinero. En los países pobres esto puede ayudar a reducir la brecha digital.

La escuela debería enseñar a los estudiantes estilos de vida que fuesen beneficiosos para la sociedad en su conjunto. Debería fomentar el uso del software libre al igual que fomenta el reciclaje. Si las escuelas enseñan software libre, entonces los estudiantes utilizarán software libre cuando se gradúen.

El software libre les permite a los estudiantes aprender cómo funciona. Cuando algunos estudiantes alcanzan la adolescencia, quieren aprenderlo todo sobre los sistemas computacionales y su software. Esa es la edad a la que aquellos que serán buenos programadores deberían empezar su aprendizaje. Para aprender a escribir buen software, los estudiantes necesitan escribir y leer mucho código. Necesitan leer y comprender programas reales que la gente utilice en la realidad. Tendrán una curiosidad especialmente intensa por leer el código fuente de los programas que usen a diario.

El software privativo rechaza su sed de sabiduría: les dice «el conocimiento que buscáis es secreto; ¡aprender está prohibido!». El software libre anima a todos a aprender. La comunidad del software libre rechaza el «sacerdocio de la tecnología», que inmoviliza a la gente en la ignorancia del funcionamiento de la tecnología; animamos a los estudiantes de cualquier edad y situación a que lean el código fuente y aprendan tanto como quieran saber. Las escuelas que utilicen software libre permitirán que los alumnos más brillantes en programación avancen.

Esperamos que las escuelas les enseñen a los estudiantes hechos básicos y habilidades de utilidad, pero ese no es su único objetivo. La misión fundamental de las escuelas es enseñar a ser buenos ciudadanos y buenos vecinos (cooperar con aquellos que necesiten nuestra ayuda). En el ámbito informático, esto se traduce en enseñar a compartir el software. Las escuelas primarias, especialmente, deberían decirle a sus alumnos «si traen software a la escuela, deben compartirlo con los demás niños». Por supuesto, la escuela debe predicar con el ejemplo: todo el software que instalen debería estar disponible para que los alumnos lo copien, se lo lleven a casa y lo redistribuyan tanto como quieran

También les enseña a los estudiantes que el modelo a imitar es el del servicio público y no el de los grandes magnates. Las escuelas deberían usar software libre en todos sus niveles educativos.

Saúde.

sito vazquez dijo...

Gracias, Na Arousa, unha vez máis. Abríchesme os ollos sobre un tema que me preocupaba, como era o control dos
soportes dixitais.
Transmítoche o meu total apoio os
softwares libres e de código aberto, para as escolas e para poder librarnos da tiranía, que desde pretendidas plataformas da información "libre" nos impoñen os seus criterios.

Na Arousa dijo...

O empuxe ó software libre pola anterior Consellaría de Industria, visualizado na web de mancomún foi importantísimo. Quedaba moito por andar, era o inicio do camiño. Houbo incluso na Arousa algún intento como a páxina da Confraría ou a da Asociación de Empresarios da Arousa. Foi unha pena que non tivesen continuidade estas iniciativas. Agora imos de cu.

Se o bipartito non fixera nada por cambiar como dicían algúns, frijolito está a poñer de manifesto que o cambio de rumbo fora total. Seguramente algúns quixéramos máis, e non estabamos de acordo con algunhas cousas, pero antes tiñamos un goberno de color que construía, ilusionaba e revelábase contra os ladróns da nosa terra, que non se dan ido para o carallo, e agora temos un goberno de chumbo que destrúe. Proximamente Touriñán.

Na Arousa dijo...

Máis sobre liberdade.

http://www.anosaterra.org/nova/33685/a-volta-a-escola-co-20-as-costas.html